W efekcie na infekcję tym paciorkowcem dochodzi do nadmiernej odpowiedzi immunologicznej. Najprawdopodobniej poprzez zjawisko mimikry antygenowej przeciwciała zaczynają reagować z komórkami innych tkanek np. mięśnia sercowego, skóry, układu nerwowego.
Gorączka reumatyczna może wystąpić nawet u 3% nieleczonych angin paciorkowcowych.
Pierwsze objawy pojawiają się kilka tygodni po infekcji.
- Najczęstszy objaw wiąże się z zapaleniem stawów. Charakterystyczne dla niego jest
◦ Zajęcie dużych stawów
◦ Asymetrycznie
◦ Charakter wędrujący
◦ Nagły początek, gorączka, obrzęk stawów, zaczerwienienie - Zapalenie mięśnia sercowego, zajęcie wsierdzia zastawek serca (gł. Mitralnej)
- Pląsawica Sydenhama
◦ Wynika z zajęcia struktur nerwowych
◦ Krótkie, mimowolne ruchy mięśni twarzy, kończyn
- Rumień brzeżny
- Guzki podskórne
Rozpoznanie stawia się przy pomocy kryteriów Jonesa.
W badaniach laboratoryjnych stwierdza się podwyższone OB, CRP, wysokie miano ASO (antystreptolizyny).
Leczenie gorączki reumatycznej opiera się na leczeniu przeciwzapalnym (głównie ASA) oraz leczeniu przeciwpaciorkowcowym.
Leczenie przeciwpaciorkowcowe:
Profilaktyka pierwotna◦ Gorączce reumatycznej można zapobiegać poprzez odpowiednie leczenie anginy paciorkowcowej
Profilaktyka wtórna
◦ Zapobieganie kolejnym rzutom. Zależy od stopnia i trwałości zmian w sercu.
Rokowanie w chorobie jest dobre o ile nie dojdzie do zajęcia serca.
Bezobjawowe nosicielstwo paciorkowca nie zwiększa ryzyka gorączki reumatycznej.
Literatura:
- Interna Szczeklika 2022. Podręcznik chorób wewnętrznych. Pod red. P. Gajewskiego, A. Szczeklika. Wydanie 13. 2022