- Białkomocz nerczycowy, czyli utrata z białka z moczem >= 3,5g/dobę, wskaźnik białko/kreatynina >=3000mg/g
- Hipoalbuminemia (obniżenie stężenia albumin)
- Hiperlipidemia oraz lipiduria
- Obrzęki
U dzieci przyczyną zespołu nerczycowego najczęściej jest choroba zmian minimalnych, u dorosłych nefropatia błoniasta i cukrzycowa choroba nerek.
W leczeniu najczęściej stosuje się glikokortykosteroidy.
Zdrowy człowiek codziennie traci z moczem białko, jednak białkomocz fizjologiczny jest znacznie mniejszy od nerczycowego. W zespole nerczycowym na skutek uszkodzenia błony filtracyjnej kłębuszka oraz zmniejszonego wychwytu zwrotnego białek dochodzi do białkomoczu. Organizm nie nadąża z syntezą nowych białek m.in. albumin i dochodzi do hipoalbuminemii.
Na początku obrzęki powstają w mechanizmie upośledzonego wydalania sodu i wody przez nerki. Jeśli hipoalbuminemia wynosi poniżej 20 g/l dochodzi do ucieczki wody z krążenia do przestrzeni międzynaczyniowej i powstania obrzęków.
Chorzy zauważają:
- Pienienie się moczu- wyraża obecność białka w moczu
- Obrzęki tkanki podskórnej
- Osłabienie, uczucie zmęczenia\bóle głowy, brzucha
- Przesięki w jamie brzusznej (wodobrzusze) i w jamie opłucnej (będzie objawiać się dusznością)
- Żółtaki powiek
Rozpoznanie stawia się na podstawie badania moczu, krwi oraz biopsji nerki (w wybranych przypadkach biopsja nie jest konieczna).
Leczenie powinno być skierowane na przyczynę zespołu nerczycowego. Zalecane jest także leczenie niefarmakologiczne, którego podstawą jest odpowiednia dieta, oraz wypoczynek w pozycji leżącej.
Jednym z powikłań zespołu nerczycowego jest zakrzepica. Występuje u 10-40% chorych.
Innymi powikłaniami są zakażenia jako efekt upośledzonej odporności w tym zespole.
Literatura:
- Interna Szczeklika 2018. Podręcznik chorób wewnętrznych. Pod red. P. Gajewskiego, A. Szczeklika. Wydanie 10. 2018