Mukowiscydoza inaczej zwłóknienie torbielowate jest chorobą monogenową, dziedziczoną autosomalnie recesywnie. Ma przewlekły, dotykający wielu układów przebieg, a dotyka przede wszystkim układu oddechowego i pokarmowego.

Chorobowość w Polsce to 20/100 000 żywych urodzeń.

Mutacja dotyczy geny kodującego białko CFTR. W wyniku mutacji powstaje mniejsza ilość tego białka lub białko o nieprawidłowej funkcji. Dochodzi do zaburzenia wydzielania jonów chlorkowych z komórki oraz zwiększonego wchłaniania jonów sodowych. Woda podążając za jonami sodowymi prowadzi do zagęszczenia wydzieliny w przewodach wydzielających. Dochodzi do zalegania śluzu, przewlekłego sanu zapalnego.

W drogach oddechowych gęsta wydzielina utrudnia działanie rzęsek. A to prowadzi do kolonizacji bakterii, przewlekłego stanu zapalnego. Dochodzi do rozstrzeni oskrzeli, obszarów rozedmy i włóknienia.

U dużej liczby chorych pojawia się przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok, często z obecnością polipów.

W przewodzie pokarmowym najbardziej zajęta jest trzustka. Zagęszczony śluz, czopujący przewody wyprowadzające zwiększa ryzyko przewlekłego zapalenia trzustki. Dochodzi do zaburzenia wydzielania wewnętrznego (cukrzyca) i zewnętrznego (zaburzenia trawienia).

Lepka wydzielina znajduje się także w nasieniowodach, prowadząc do azoospermii i niepłodności. W pocie obserwuje się zwiększone stężenia chlorku sodu.

Objawy zależą od wieku. U niemowląt i noworodków obserwuje się:

  • Niedrożność smółkowa
  • Przedłużająca się żółtaczka noworodków
  • Nawracające infekcje dróg oddechowych
  • Biegunka tłuszczowa, wypadanie śluzówki odbytu.
  • Niedobory witamin rozpuszczalnych w tłuszczach
  • Niedożywienie

U starszych dzieci obserwuje się:

  • Nawracające infekcje dróg oddechowych
  • Niedożywienie, zaburzenia wzrastania
  • Zapalenie trzustki
  • Niedrożność jelit
  • Polipy i zapalenie błony śluzowej nosa i zatok

U osób dorosłych:

  • kaszel
  • krwioplucie
  • nawracające infekcje.
  • Niepłodność
  • niedożywienie
  • kamica pęcherzyka żółciowego
  • marskość wątroby

Aby rozpoznać mukowiscydozę należy stwierdzić jedno z: objawy typowe dla mukowiscydozy, wywiad rodzinny dodatni, dodatni wynik badania przesiewowego u noworodków. Dodatkowo należy stwierdzić jedno z: nieprawidłowy wynik badania genetycznego genu CFTR, wysoki poziom jonów chlorkowych w pocie (powyżej 60 mmol/l), duża różnica potencjałów przezbłonowych w błonie śluzowej nosa.

Średnia długość życia chorych na mukowiscydozę wynosi 22 lata, a najczęstszą przyczyną śmierci jest niewydolność oddechowa na skutek przewlekłego zakażenia.

Literatura:

  1. Pediatria. Pod red. W. Kawalec, r. Grendy, H. Ziółkowskiej. PZWL. Wydanie 2. 2018
  2. Pediatria w praktyce lekarza POZ. Red. A. Dobrzańska, Ł. Obrycki, P. Socha. Media-Press. Wydanie 1. 2022.