Rak w płuca jest na pierwszym miejscu pod względem zgonów z powodu nowotworu u kobiet jak i u mężczyzn. W 85-90% jest związany z paleniem tytoniu. U kobiet zachorowalność na raka płuca ma tendencję wzrostową. Niestety długo przebiega bezobjawowo, a pierwsze objawy pojawiają się w zaawansowanym stadium. 5 lat od rozpoznania przeżywa 14,5% chorych.

Rak płuca dzieli się na niedrobnokomórkowy (80-85% przypadków) i drobnokomórkowy. Najczęściej występuje gruczolakorak będący niedrobnokomórkowym rakiem.

Etiologia:

  • Palenie papierosów
  • Azbest, arsen, nikiel, związki węglowodanowe
  • Czynniki genetyczna
  • Przechorowanie gruźlicy

Najczęstsze objawy miejscowe:

  • Kaszel – najczęstszy objaw
  • Duszność
  • Ból w klatce piersiowej
  • Krwioplucie
  • Objaw Hornera

Objawy ogólne:

  • Utrata masy ciała
  • Gorączka/stan podgorączkowy
  • Nocne poty
  • Osłabienie
  • Brak łaknienia

Zespoły paranowotworowy występujące szczególnie często w drobnokomórkowym raku płuca np.: SIADH, zespół Cushinga, zapalenie skórno-mięśniowe, zespół miasteniczny Lamberta- Eatona.

Do diagnostyki używa się badań obrazowych np.: RTG klatki piersiowej, TK, bronchofiberoskopię, PET. Jednak do ustalenia rozpoznania niezbędne jest pobranie materiału do badania histologicznego i cytologicznego.

Leczenie zależy od rodzaju nowotworu (czy jest to rak drobno czy nie drobnokomórkowy), stopnia zaawansowania, lokalizacji, obecności mutacji genetycznych i wielu innych zmiennych. Może być operacyjne, przy użyciu chemioterapii, radioterapii, immunoterapii, leczenie celowane.

Literatura:

  1. Interna Szczeklika 2018. Podręcznik chorób wewnętrznych. Pod red. P. Gajewskiego, A. Szczeklika. Wydanie 10. 2018