Porfiria jest grupą chorób. To rzadka choroba z pogranicza hematologii. Jej przyczyną są zaburzenia w szlaku syntezy hemu. Najczęściej w wyniku mutacji genetycznej dochodzi do upośledzenia funkcji jednego z enzymów. Przez to zwiększa się ilość substancji, która miałaby zostać przekształcona przez dany enzym. Sam hem jest grupą prostetyczną. Bierze on udział w wielu ważnych procesach np. w transporcie tlenu, metabolizmie.

Hem jest syntezowany głównie w dwóch narządach: w wątrobie (15%) oraz w układzie erytroblastycznym w szpiku kostnym (80%).

Jak już było wspominanie najczęstszą przyczyną jest mutacja w genie enzymu syntezy hemu. Najczęściej jest ona dziedziczona autosomalnie recesywnie lub dominująco. Jest tylko jedna porfiria, która jest nabyta (porfiria skórna późna typu 1).

W Europie najczęstszą porfirią jest ostra porfiria przerywana. Jest jej szczególnie dużo w Szwecji co wynika z efektu założyciela.

Objawy ostrych porfirii wątrobowych:

  • Najczęściej przebieg jest bezobjawowy. Do pojawienia się objawów, czyli zaostrzenia zwykle potrzebny jest czynniki prowokujący np. związki chemiczne, niektóre leki, stres, farby, lakiery, alkohol, narkotyki, zaburzenia rytmu dobowego itd..
  • Najczęściej do zaostrzenia dochodzi między 18 a 45 rokiem życia, częściej u kobiet.
  • Zaostrzenie porfirii ma charakter niespecyficzny, wieloobjawowy. Pojawiają się silne bóle brzucha, nudności, wymioty, czasami zaparcia/biegunki. Później może pojawić się nadciśnienie tętnicze, niedrożność porażenna jelit, tachyarytmia, drgawki. Pojawiają się zaburzenia psychiczne jak niepokój, pobudzenia, dezorientacja, bezsenność, omamy, depresja.
  • Często zmienia się kolor moczu na czerwonobrązowy, czasami ten kolor zmienia się pod wpływem światła.
    Jeśli na tym etapie nie wdroży się leczenia mogą pojawić się objawy neurologiczne takie jak:
    • niedowłady,
    • porażenia mięśni kończyn,
    • tułowia
    • a nawet dróg oddechowych.
  • Mogą pojawić się zmiany skórne. Skóra wykazuje nadwrażliwość na światło, urazy mechaniczny. Zmiany skórne przyjmują postać pęcherzy, które łatwo pękają i trudno się goją.
  • Podstawą do rozpoznania jest wykonanie badań biochemicznych. Materiał do tych badań należy pobrać w trakcie zaostrzenia. Pobiera się mocz, kał i krew.

Literatura:

  1. Medycyna po Dyplomie. Maj 2023. Vol. 32 nr 5. Diagnostyka laboratoryjna ostrych porfirii wątrobowych. A. Lipnicka, E. Odnoczko.