Są dwie postacie WZW typu B- ostra i przewlekła.
Ostre wirusowe zapalenie wątroby cechują szybko pojawiające się zmiany martwicze i zapalne w wątrobie (stad wzrost ALT) iw wyniku działania wirusów hepatotropowych. O przewlekłym zapaleniu mówimy wtedy, gdy utrzymuje się powyżej 6 miesięcy.
Przyczyną jest wirus zapalenia wątroby typu B czyli HBV. Jest to wirus DNA należący do rodziny Hepadnaviridae. Jedynym rezerwuarem wirusa jest człowiek. Występują 3 możliwe drogi zakażenia: droga płciowa, kontakt ze skażoną krwią, okołoporodowa. Wirus HBV jest 100 razy bardziej zakaźny niż HIV.
Według WHO rocznie z powodu WZW typu B i jego powikłań umiera 887 000 osób.
Okres wylęgania jest długi, trwa 30 do 180 dni, w czasie replikacji wirusa występuje duża zakaźność. Sam przebieg ostrej postaci WZW typu B jest podobny do WZW typu A (ale częściej ma charakter cięższy). W początkowym okresie objawy nie są charakterystyczne. Pojawia się złe samopoczucie, utrata apetytu, nudności, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, bóle mięśni stawów, potem żółtaczka. Jednak często przebieg zakażenia jest bezobjawowy (nawet do 50%).
Ostre wzw bywa mylone np. z zatruciem pokarmowym, grypą.
Aby zrozumieć jak można wykryć wirusa należy się przyjrzeć jego budowie. Na powierzchni znajduje się glikoproteina S, nazywa się ją antygenem HBs. W rdzeniu wirusa znajduje się DNA HBV i polimeraza DNA, która stanowi antygen HBc. Jest także antygen HBe który pochodzi ze wspólnej cząsteczki białkowej z HBc. Zakażona komórka wątroby uwalnia HBsAg i kompletne wiriony.We krwi, płynach ustrojowych w tym momencie znajdziemy także HBeAg. HBcAg jest tylko w wątrobie.
Zatem markerami które świadczą o dużej zakaźności chorego są HBeAg i HBV DNA.
Nasz organizm w odpowiedzi na obce antygeny zaczyna wytwarzać przeciwciała.
Aby rozpoznać ostre WZW typu B należy stwierdzić obecność HBsAg i przeciwciał anty-HBc w klasie IgM.
Leczenie niefarmakologiczne polega na odpoczynku, odpowiedniej diecie, należy pamiętać o płynach. Zakaz spożywania alkoholu przez pól roku, a znaczne ograniczenie do roku. Zaleca się unikanie leków, których metabolizm przebiega w wątrobie.
Rutynowo nie stosuje się leków przeciwwirusowych, a glikokortykosteroidy są przeciwskazane.
Dostępne są szczepienia przeciw wzw typu B. Obecnie jest to szczepienie obowiązkowe dla niemowląt, zalecane dla osób dorosłych niezaszczepionych z grupy ryzyka. Przyjęcie pełnego cyklu szczepie zapewnia długotrwałą ochronę przed zakażeniem. Dla osób immunokompetentnych wystarczą 3 dawki szczepienia. Nie ma potrzeby sprawdzania odpowiedzi organizmu na szczepienie. Pamiętajcie szczepionka przeciw WZW typu B pomaga w ochronie przed rakiem wątrobowokomórkowym.