Ablacja

Ablacja jest przezskórnym, małoinwazyjnym zabiegiem. Polega na wytworzeniu blizny w sercu, która powoduje blokowanie rozchodzenie się impulsów powodujących arytmię. Wykonuje się ją przy użyciu elektrod ablacyjnych, które mogą zniszczyć komórki bodźcotwórcze przy użyciu prądu o częstotliwości radiowej albo wykonuje się krioablację (wykorzystuje się niskie temperatury). Dzięki temu niszczy się tkankę bodźcotwórczą albo izoluje obszar. W migotaniu przedsionków ścieżki elektryczne odpowiadające za nie znajdują się w okolicy żył płucnych.

Najczęstszym wskazaniem do ablacji jest migotanie przedsionków, ale wykonuje się ją także w innych zaburzeniach rytmu. O tym czy należy zakwalifikować chorego do tego zabiegu decyduje kardiolog.

Przed zabiegiem wymagane jest badanie elektrofizjologiczne, dzięki niemu lekarz otrzymuję mapę, która mówi, jak impulsy rozchodzą się w sercu. To pomaga w znalezieniu miejsca, które odpowiada za zaburzenia rytmu serca. Po tym badaniu wykonuje się ablację przezskórną. W okolicy pachwiny wprowadza się cewnik do naczynia, następnie elektroda ablacyjna przez to naczynie dochodzi do serca, gdzie przy użyciu wyższej lub niższej temperatury dokonuje się ablacji. Najczęstszym powikłaniem są krwiaki w miejscu wprowadzenia cewnika.

Skuteczność ablacji przezskórnej zależy od rodzaju arytmii, techniki zabiegu i wynosi od 60-90%.

Ablacja

Literatura